بیماری سل دو نوع دارد: سل فعال و سل غیرفعال. اولین قدم برای درمان قطعی سل، تشخیص صحیح نوع این بیماری است.

آسیب‌های سیستم عصبی: از جمله بی‌حسی و سوزن‌شدن در پا و دست، مشکلات احتمالی با تعادل و اختلال شناختی

علائم بیماری سل وقتی اعضای دیگر بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد

محققان تخمین می‌زنند که تنها ۲۰ درصد از افراد مبتلا به بیماری سلیاک ممکن است تشخیص داده‌شوند.

افرادی که در آن نزدیکی باشند، می‌توانند با نفس کشیدن باکتری‌ها به این عفونت آلوده شوند.

بیماری سلیاک یکی از بیماری‌هایی است که بیشتر در کودکان تشخیص داده می‌شود.

بازی فکری: اگه خیلی بهداشت سرت میشه، بگو کدوم آبخوری تمیز و سالمه؟

● سایر عفونت‌ها، بیماری‌ها و شرایط بهداشتی نیز می‌توانند عفونت سل را پیچیده کنند، زیرا دسترسی کافی به مراقبت‌های پزشکی وجود ندارد.

این مواد حاوی باکتری زنده هستند و می‌توانند عفونت را پخش کنند. درمان با آنتی بیوتیک‌های مناسب، باکتری‌ها را می‌کشد و امکان بهبودی را فراهم می‌کند. هنگامی که بیماری درمان شد، مناطق آسیب‌دیده توسط بافت‌های همبند جای زخم، جایگزین می‌شوند.[۵۰] تشخیص[ویرایش]

● درمان سل می‌تواند موفقیت آمیز باشد، در صورتی که فرد تمام داروها را طبق دستور مصرف کند و به مراقبت‌های پزشکی مناسب دسترسی داشته باشد.

به‌طور معمول، این افراد به دلیل آلوده بودن به اچ‌آی‌وی و ابتلا به ایدز گرفتار سل می‌شوند.[۷] بیش از ۹۰٪ موارد بیماری و مرگ ناشی از سل در کشورهای در حال توسعه رخ می‌دهد، کشورهایی که %۷۵ موارد بیماری در آن‌ها به فعال‌ترین گروه سنی به لحاظ اقتصادی یعنی ۱۵ تا ۵۴ سالگی تعلق دارد. در این کشورها یک فرد بزرگسال مبتلا به سل به‌طور متوسط ۳ الی ۴ ماه قادر به کار کردن نبوده و لذا۲۰ تا ۳۰٪ درآمد سالانه خانواده وی از دست می‌رود. با مرگ چنین فردی به‌طور متوسط ۱۵ سال درآمد بیماری سل همه گیری خانواده به‌طور یکجا از بین خواهد رفت. بیماری سل که بزرگترین علت مرگ ناشی از بیماری‌های عفونی تک‌عاملی است حتی بیش‌تر از ایدز، مالاریا و سرخک، دارای مرتبه دهم در بار جهانی بیماری‌هاست و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۰ همچنان جایگاه کنونی خود را حفظ کند یا تا رتبه هفتم بالا رود.[۸]

باشگاه مشتریان آدوراطب بر مبنای «اعتقاد به ارزش مشتریان بعنوان شرکای تجاری» د...

مردم بر این باور بودند که فرد اصلی مبتلا به سل، زندگی را از دیگر اعضای خانواده می‌ربوده است.[۹۹]

[۱۰۴] در آسایشگاه‌ها ظاهراً مزایایی هچون هوای تازه و کار ارائه می‌کردند اما حتی تحت بهترین شرایط، ۵۰٪ از افرادی که وارد آنجا می‌شدند، ظرف پنج سال فوت می‌کردند (حوالی سال ۱۹۱۶)[۱۰۴]